(ուղեցույց նրանց համար, ովքեր ցանկանում են ուսումնասիրել Հայաստանի Հանրապետության վերջին ՝ 2018-2025 թթ., տարիների պատմությունը)...

«Սրբուհի Գալյան, Տաթև Մկրտչյան, Կարինե Հովհաննիսյան, այս տիկիններից տեսնենք ով որքան մեղքի բաժին ունի Հայաստանի Հանրապետության անունից հանդես եկող կանայք` Հայաստանի Հանրապետության արդարադատության նախարարության իրավաբանական անձանց պետական ռեգիստրի գործակալության պետ` Տաթև Մկրտչյանը և Գործակալության տեղեկատվության մշակման բաժնի կատարող` Կարինե Հովհաննիսյանը ինձ խտրականության հիմքով վիրավորել են: Իմ դիմումին ի պատասխան կազմել են փաստաթուղթ, որին տրվել են հետևյալ անվանումը` turq zaruhi postanjyan և այն պաշտոնապես ուղարկել են ինձ Հայաստանի Հանրապետության արդարադատության նախարարության իրավաբանական անձանց պետական ռեգիստրի գործակալության էլեկտրոնային հասցեից: Այսօր պահանջագիր եմ ներկայացրել ՀՀ արդարադատության նախարար տիկին Սրբուհի Գալյանին, այն է` նախ պահանջում եմ` վերացնել փաստաթղթի անվանումից turq գրառումը, երկրորդն՝ իմ անուն, ազգանունը գրել մեծատառով և ինձ տրամադրել նոր անվանումով փաստաթուղթ, չեղարկելով` Իրավաբանական անձանց պետական ռեգիստրի գործակալության էլեկտրոնային հասցեից (stateregister@moj.am), 12.03.2025 թվականին, ժամը 16:52-ի պատասխանը, ապա ներողություն խնդրել կատարվածի համար և պատասխանատվության գործընթաց նախաձեռնել Տաթև Մկրտչյանի և Կարինե Հովհաննիսյանի նկատմամբ:

Իմաստուն ասույթ է` լեզուդ փակ պահիր, որ գլխիդ հարված չիջնի։ Մեր հրեշդրակ վարչապետը, եթե լեզվից անմտածված չթռցներ, թե Արցախը Ադրբեջան է, այսինքն թուրքի առաջին պահանջը չկատարեր, մնացած տասնյակ պահանջները չէին ծնվի։ Թեմայից մի քիչ շեղվեմ` ձեր թույլտվությամբ։

Կարելի է, իհարկե, մի շարք բացատրություններ գտնել «հայկական ֆենոմենին», այսինքն՝ այն բանին, թե ինչու են հազարավոր մարդիկ («ժողովուրդը») արտաքուստ ու խորապես անտարբեր...

Հայաստան պետության և պետականության ճգնաժամային վիճակին հասանք, սակայն դրա գիտակցումը չկա հանրության մի հոծ զանգվածի մեջ: Երկրի այս ճակատագրական վիճակով մտահոգ բազմաթիվ մարդիկ անընդհատ գրում ու ասում են, որ մեր ժողովուրդը հոգեկան թմբիրի մեջ է, արթնացում է պետք այս մահաքնից, բայց անդրդվելի է նույն այդ «ժողջանը», որը նույնքան պատասխանատու է, որքան այս վիճակը ստեղծողները, քանի որ շարունակում է միայն մի ականջով լսել մի բան և հավատալ դրան, որից ոչինչ չի հասկանում: Դա կատարյալ քաղաքական մանիպուլյացիայի հետևանք է:

Թրամփի հատուկ ներկայացուցիչ Վիտկոֆի և Պուտինի հանդիպումից հետո երեք հայտարարություն, որն արժանի է ուշադրության: Առաջին. Ուկրաինայի հետ բանակցությունները դրական միտում են ցույց տալիս՝ շուտով կնքվելիք խաղաղության համաձայնագրի հույսով, ասում է Վիտկոֆը...

Թրամփի՝ Մերձավոր Արևելքի և Ուկրաինայի հարցերով խորհրդական Ուիտկոֆի անսպասելի «վայրէջքը» Բաքվում, ինչպես նաև անվտանգության հարցերով խորհրդականի վերջին գրառումը, կարծում եմ, հետևյալի մասին են. 1. Թրամփն այժմ կենտրոնացած է Ուկրաինայի պատերազմը կանգնեցնելու վրա։ 2. Թրամփն այժմ կենտրոնացած է Իրանի հետ հնարավոր բանակցություններ սկսելու կամ այլ կերպ Իրանի նկատմամբ ճնշում գործադրելու վրա...

Մինչ տարբեր քաղաքական շրջանակներ զբաղված են ցուցակներ քննարկելով և թեկնածուներ հորինելով 2026-ի ընտրությունների համար, Նիկոլը փոխում է պայմանները և մթնոլորտը, որում կլինեն ընտրությունները...

Հաճախ եմ մտահոգվում մեր հարազատների գերեզմանների մասին, որ լքված են, որովհետև գնալ-գալը հեռու է, բայց ավելի շատ եմ մտածում թշնամու տիրապետության տակ մնացած հայորդիների շիրիմների ճակատագրի մասին։

Վերջին մի քանի ամիսների Նիկոլի ու նրա պլեադայի խոսույթի հիմնական առանցքն ու բանալի բառերը պտտվում են «խաղաղության պայմանագիր» կոչվածի շուրջ։ Նիկոլը համառորեն մտասևեռվել է, որ հենց ինքն է հանդիսանալու այն անձը, ով պետք է «հավերժական խաղաղություն» բերի ոչ միայն Հայաստանում, այլև ողջ Հարավկովկասյան տարածաշրջանում...